تست‌های تشخیص زودهنگام چند سرطانی که به‌عنوان تست MCED شناخته می‌شوند، مثل واکسن‌های سرطان در دسترس هستند. شما می‌توانید با جستجوی عبارت تست MCED در گوگل، چندین محصول را برای خرید پیدا کنید و ظرف چند روز یکی از آن‌ها را درب منزل خود تحویل بگیرید.
به گزارش گیشنیز با یک آزمایش خون ساده می‌توان سرطان‌های بالقوه را در مراحل ابتدایی تشخیص داد و نه‌تنها شانس مبارزه، بلکه بهترین فرصت را برای شکست دادن آن پیدا کرد.
به‌گفته کارشناسان، این خبر بسیار نویدبخش است. کارن نادسن، مدیر عامل انجمن سرطان آمریکا می‌گوید: «تکنولوژی با سرعتی شگفت‌آور در حال پیشرفت است و من فکر می‌کنم همه ما در دنیای انکولوژی فکر می‌کنیم که مرز بعدی بیوپسی مایع است.(اصطلاح دیگری برای MCED)»
دکتر ارنست هاوک، رئیس بخش پیشگیری از سرطان و علوم جمعیت در مرکز سرطان MD اندرسون دانشگاه تگزاس می‌گوید: «تقریباً ۲۰ شرکت در حال کار بر روی ساخت یک آزمایش خون هستند که بسیاری از سرطان‌ها را به روش‌های مختلف شناسایی می‌کند. برخی با شناسایی پروتئین‌های مرتبط و برخی دیگر با بررسی تغییرات در DNA.»
هاوک می‌گوید: «مؤسسه ملی سرطان ایالات متحده در حال سرمایه‌گذاری بودجه عمومی در این بخش است.» وقتی صحبت از این موضوع به میان می‌آید، دیگر فقط یک شرکت و منافع آن درگیر نیستند. مشکل ما در حال حاضر این است که محققان مطمئن نیستند که با داده‌های تولید شده توسط این آزمایش‌ها چه کنند.»
نادسن می‌گوید: «فقط دلیل اینکه می‌توان سرطان را از طریق آزمایش MCED تشخیص داد، به این معنی نیست که زمان اقدام فرا رسیده است.»
به‌گفته نادسن، سؤالاتی که محققان را در حال حاضر در مورد MCED آزار می‌دهد، عبارت است از این سؤالات که:
• آیا این آزمایشات واقعاً سرطان را تشخیص می‌دهند؟
• آیا این آزمایشات مزیت بالینی دارد؟
• یک پزشک در چه مرحله‌ای می‌تواند در مورد نتایج اقدام کند؟
• چگونه یک پزشک به کسی‌که آزمایش MCED مثبت دارد، اما در تصویربرداری مانند ام‌‌آر‌آی یا رادیوگرافی علائم سرطان ندارد، مشاوره دهد؟
نادسن می‌گوید که اگر امروز آزمایش MCED را انجام می‌داد و نتایج او برای سرطان سینه مثبت به‌نظر می‌رسید، پزشکان نمی‌دانستند چه راهنمایی بالینی به او بدهند. این موضوع به این دلیل است که سلول‌های سرطانی اغلب توسط سیستم ایمنی از بین می‌روند و در نتیجه هرگز به بیماری معنی‌داری تبدیل نمی‌شوند.
او افزود: «سیستم ایمنی در از بین بردن سرطان در مراحل اولیه بسیار خوب عمل می‌کند و برای شناسایی عوامل متفاوت و حمله به آن آموزش دیده است. این کاری است که بدن شما به‌طور مرتب انجام می‌دهد.»
به‌همین دلیل، DNA سرطان به‌طور منظم به سیستم گردش خون ریخته می‌شود، پس فقط اگر DNA سرطان را پیدا کرده باشید، به این معنی نیست که سرطان دارید.
در صورتی‌که سیستم ایمنی بدن نتواند مشکل را برطرف کند، پزشکان می‌توانند ماموگرافی‌های مکرر انجام دهند، اما هر کدام مستلزم قرار گرفتن در معرض تشعشع اضافی است و قرار گرفتن در معرض پرتوهای مکرر می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.
انجام غربالگری برای بیماری‌های «غیر قابل غربالگری»
کارآزمایی‌های بالینی برای تعیین اینکه آیا MCEDها می‌توانند سرطان را زود تشخیص دهند، ادامه دارند و کیفیت و طول عمر را برای بیماران افزایش می‌دهند، بدون اینکه ضرر آن بیش از فوایدش باشد.
نادسن می‌گوید که پاسخ به این سؤال ممکن است براساس نوع سرطان متفاوت باشد، زیرا در واقع، آن‌چه سرطان می‌نامیم، مجموعه‌ای از بیش از ۲۰۰ نوع بیماری مختلف است.
او می‌گوید که محققان ممکن است متوجه شوند که MCED می‌تواند انواع خاصی از سرطان را زود تشخیص دهد، اما بقیه را نه و این اشکالی ندارد. اما باید آزمایش بالینی را نیز برای انجام این ارزیابی انجام داد.
حدود ۳۰ درصد از مرگ‌ومیرهای ناشی از سرطان در ایالات متحده، به‌دلیل سرطان‌های قابل غربالگری مانند سینه، پروستات، دهانه رحم، ریه و کولورکتال است. اگر فردی برای یکی از این سرطان‌ها آزمایش MCED مثبت داشته باشد، اما علائم بدخیمی دیگری نداشته باشد، باید برای غربالگری مکرر ارجاع شود؟ این سؤالی است که محققان در حال حاضر به‌دنبال درک پاسخ آن هستند.
برای کسانی‌که آزمایش MCED آن‌ها نشان می‌دهد که سرطان غیر قابل غربالگری دارند، مثل سرطان پانکراس یا تخمدان که ۷۰ درصد از کل مرگ‌ومیرهای ناشی از سرطان در ایالات متحده را تشکیل می‌دهد، چه کنیم؟ معمولاً این سرطان‌ها تا زمانی‌که فردی در مرحله پیشرفته قرار نگیرد، خودشان را نشان نمی‌دهد. بنابراین شانس زنده‌ماندن بیمار کمتر از حد مطلوب است.
نادسن می‌پرسد: «آیا اکنون گزینه‌ای برای تشخیص بیماری‌های غیر قابل غربالگری داریم؟»
پاسخ مثبت به این سؤال MCED را به یک معجزه پزشکی واقعی تبدیل می‌کند. اما مشکل این است که بدانیم چه زمانی و چگونه باید بر روی چنین اطلاعاتی تمرکز کرد.
نادسن می‌گوید آن‌چه که پزشکان می‌توانند در چنین موردی انجام دهند، این است که به بیماران توصیه کنند سبک زندگی خود را برای کاهش یا حذف رفتارهای ترویج‌کننده سرطان مانند سیگار کشیدن، نوشیدن مشروبات الکلی و داشتن یک سبک زندگی بی‌تحرک تغییر دهند تا خطر کلی سرطان کاهش یابد.
او معتقد است که تأثیر چنین اقداماتی، کم نیست، زیرا بیش از ۴۰ درصد از سرطان‌ها با عوامل خطر قابل تغییر مرتبط هستند.
نکاتی برای کسانی‌که برای MCED هزینه می‌کنند
اگرچه MCED هنوز توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای عموم مردم تأیید نشده است، اما می‌توان با هزینه شخصی از آن استفاده کرد. انجام این آزمایش معمولاً کمتر از ۱۰۰۰ دلار هزینه دارد و می‌توان نتایج را با پزشک خود در میان گذاشت. اما چنین آزمایش‌هایی ممکن است برای افرادی که زیر ۵۵ سال سن دارند یا به‌دلیل عواملی مانند سابقه خانوادگی در معرض خطر بالایی برای ابتلا به سرطان نیستند، گزینه خوبی نباشد، زیرا اکثر تشخیص‌های سرطان در این جمعیت‌ها اتفاق می‌افتد.
حتی اگر این آزمایش مناسب به‌نظر برسد، باز هم متخصصان هشدار می‌دهند که نتایج آن ممکن است در مرحله اولیه بسیار گیج‌کننده، ناامید‌کننده یا حتی القاکننده اضطراب باشد.
نادسن می‌گوید: «بیمار به پزشک مراجعه و درباره نتیجه آزمایش سؤال می‌کند. پاسخ این است که ما هنوز راهنمایی کاملی در این مورد نداریم. نه به این دلیل‌که آزمایش مشکل دارد، بلکه به این دلیل‌که تجربه کافی در مورد آن نداریم تا بدانیم بهتر است چه چیزی به فرد بگوییم.»
اگر نتیجه آزمایش MCED مثبت شود، به این معنی نیست که باید در مورد آن اقدام کنید. در چنین موردی، نادسن توصیه می‌کند که بیماران با پزشک خود بحثی مفصل درباره معانی نتایج آزمایش خود داشته باشند.»
سؤالاتی که نادسن توصیه می‌کند همه از پزشک خود بپرسند:
• رسیک فاکتور سرطان در من چیست؟
• چه رفتارهایی را می‌توانم تغییر دهم که به‌طور بالقوه خطر سرطان را کاهش دهد؟
• در مورد خطر ابتلا به سرطان خانوادگی چه باید بدانم؟ چگونه باید آن‌چه را که می‌دانم، تفسیر کنم؟
ممکن است فردی تحت آزمایش خطر سلامت ژنتیکی قرار نگرفته باشد، اما بداند که مادرش این آزمایش را انجام داده و BRCA2 او مثبت شده که نشان‌دهنده افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه است. کارشناسان می‌گویند که چنین اطلاعاتی معنادار است و قطعا باید با پزشک به اشتراک گذاشته شود.
با این‌حال، آن‌ها نسبت به تکیه بر اطلاعات خطر سلامت ژنتیکی که توسط برخی محصولات تجاری مانند آزمایش‌های DNA خانوادگی ارائه می‌شود، هشدار می‌دهند. اطلاعات خطر سلامت ژنتیکی که توسط آزمایش‌های والدین و اجداد ارائه می‌شود، ممکن است با نادیده‌گرفتن جهش‌های ژنی، احساس امنیتی کاذب ایجاد کند.
نادسن توصیه می‌کند در مورد هر گونه اطلاعات خطر سلامت ژنتیکی که به آن‌ها دسترسی دارید با یک مشاور ژنتیک صحبت کنید. او هشدار می‌دهد که فهرست جهش‌های نگران‌کننده دائماً در حال افزایش است. جهشی که امروزه دانشمندان از آن مطمئن نیستند، می‌تواند در آینده رخ دهد. پس حفظ ارتباط با پزشکان توصیه می‌شود.
او می‌گوید: «در حال حاضر، این فناوری در حال توسعه است و ما فقط در حال تماشای آن هستیم. همگی به محض اینکه ثابت شد این آزمایش مزایای بالینی دارد و توسط FDA تأیید شد، از کاربرد آن حمایت می‌کنیم.»
هاوک پیش‌بینی می‌کند که در آینده، MCED آزمایش‌های غربالگری سرطان موجود مانند ماموگرافی و کولونوسکوپی را تقویت می‌کند و به‌عنوان غربالگری برای سرطان‌هایی که در حال حاضر نمی‌توانیم آن‌ها را تشخیص دهیم، عمل خواهد کرد.
او می‌گوید: «هنوز ثابت نشده است که MCED منجر به کاهش مرگ‌ومیر می‌شود یا به نفع کسی است، اما این اتفاق در حدود پنج تا ۱۰ سال آینده رخ خواهد داد.»
او پیش‌بینی می‌کند در ۲۰ سال آینده، غربالگری ژنتیکی که می‌تواند بیماران را از خطر ابتلا به سرطان آگاه کند، به‌طور گسترده در دسترس خواهد بود. همچنین تأکید می‌کند که برخی محصولاتی که در حال حاضر در بازار هستند، برای عموم مردم توصیه نمی‌شوند.
در حال حاضر، بزرگترین مشکل MCED و آزمایش ژنتیکی دقت آن‌ها نیست، بلکه این واقعیت است که علم پزشکی هنوز برای آن آماده نیست.