یک رزومه شغلی فوق‌العاده می‌تواند زندگی شما را متحول کند. از این گذشته، رزومه شغلی، اولین چیزی است که کارفرما در مورد شما مطالعه می‌کند. این مطلب گیشنیز را بخوانید تا با نوشتن یک رزومه حرفه‌ای آشنا شوید.
این مقاله، راهنمای جامع نگارش رزومه شغلی به زبان آمریکایی است. تعدادی نکته تخصصی و همچنین مثال‌هایی را به شما ارائه می‌دهیم تا از آن به عنوان الگو استفاده کنید. در مورد بخش‌های مختلف رزومه توضیحاتی را ارائه می‌دهیم و هم در مورد نحوه قالب‌بندی هم به یک سری نکات مهم اشاره می‌کنیم.
منظور از رزومه شغلی چیست؟
عبارت رزومه شغلی به معنای «جریان/ دوره زندگی» است. رزومه شغلی، سندی است که دستاوردهای حرفه‌ای و اصلی شما را به طور خلاصه بیان می‌کند.
اگر برای شغل، کمک هزینه تحصیلی یا هر فرصت ارزشمند دیگری درخواست می‌دهید، ممکن است از شما خواسته شود که یک رزومه شغلی را به عنوان بخشی از درخواست خود ارسال کنید.
رزومه شغلی چه تفاوتی با رزومه معمولی دارد؟
اگر برای کار در یک شرکت در اروپا (از جمله بریتانیا و همچنین استرالیا که شباهت‌های فرهنگی زیادی به بریتانیا دارد) درخواست می‌دهید، رزومه شغلی و رزومه معمولی تا حدودی شبیه به هم هستند. هر دو مدل از این رزومه‌ها، خلاصه‌ای از تجربیات کاری و صلاحیت‌های شما را در قالب یک تا دو صفحه بیان می‌کنند که معمولاً هنگام درخواست برای یک شغل، ارسال می‌شوند. هدف این رزومه‌ها هم نشان دادن میزان مهارت‌های مورد نیاز برای یک شغل است.
با این حال، اگر برای یک فرصت کاری در ایالات متحده درخواست می‌دهید، رزومه شغلی شما با یک رزومه معمولی فرق دارد. در ایالات متحده، رزومه به یک سند طولانی‌تر اشاره دارد که تمامی تجربیات شغلی و دانشگاهی شما را به طور دقیق شرح می‌دهد؛ از مدارک و جوایز گرفته تا سوابق، کنفرانس‌ها و مقالات چاپ شده. در واقع، رزومه شامل مواردی می‌شود که ممکن است آن را به یک سند مشخص و خاص تبدیل نکند. رزومه افراد باتجربه و نیمه حرفه‌ای، اغلب چهار صفحه یا حتی بیشتر است. این نوع رزومه‌ها، قدرت شما را در مورد در یک تخصص خاص نشان می‌دهند.
نحوه نگارش رزومه شغلی به زبان انگلیسی
هیچ قانون خاصی وجود ندارد که بیانگر این باشد که در رزومه شغلی چه چیزهایی باید نوشته شود. با توجه به اینکه رزومه شغلی در بسیاری از جاها به عنوان یک سند استاندارد در نظر گرفته می‌شود، بنابراین ممکن است تعجب کنید که چرا بخش‌های مختلف آن و چیزهایی که باید در آن درج شود، به طور دقیق مشخص نیست. این مسئله، کار شما را هم کمی سخت‌تر می‌کند، زیرا باید خودتان تشخیص دهید که چه بخشهایی را در رزومه شغلی خود بگنجانید و اینکه کدام یک از بخش‌ها، به حرفه شما مرتبط‌‌تر هستند.
رزومه باید شامل همه چیزهایی باشد که منجر به افزایش قدرت شما در زمینه‌ای باشد که برای آن درخواست می‌دهید. سعی کرده‌ایم در گیشنیز، در مورد تمامی عناوین مهم و ضروری توضیح بدهیم. بررسی یک یا دو نمونه از رزومه‌های متقاضیان رشته شما می‌تواند اطلاعات ضروری را در اختیار شما قرار دهد. سعی کنید از دوست یا همکار خود بخواهید تا رزومه خود را برای شما ارسال کنند.
۵ نکته در مورد نگارش رزومه شغلی به زبان انگلیسی برای افراد غیر بومی
بخش قابل توجهی از محتوای رزومه شما به نوع فرصت شغلی‌ای که برای آن درخواست می‌دهید، بستگی دارد. قبل از اینکه به جزئیات دقیق در این مورد بپردازیم، به نکات زیر توجه کنید:
۱. برای هر فرصت شغلی، رزومه خاصی را تهیه کنید
رزومه شغلی، سندی است که شامل تمام موفقیتها و دستاوردهای شما در یک زمینه تخصصی می‌شود. نوشتن رزومه به قدری وقت‌گیر است که بیشتر افراد ترجیح می‌دهند برای هر فرصت شغلی، از یک نمونه رزومه استفاده کنند.
با این حال، لازم است که داوطلبان در هر فرصت شغلی، مهارت‌های متفاوتی را به نمایش بگذارند. ایجاد یک سری اصلاحات در بخش عناوین شغلی یا مؤسسات آموزشی که با علامت نگارشی «نقطه گلوله Bullet Point» نشان داده می‌شوند، می‌تواند به قدری مهم در نظر گرفته شود که حتی نشان‌دهنده صلاحیت شما برای فرصت شغلی مورد نظر باشد؛ به عنوان مثال، اگر هنرمندی هستید که برای کمیسیون عمومی درخواست می‌دهید، از نقطه ویرگول برای تأکید بر روی کارهای قبلی خود در زمینه گردهم آوردن افراد برای تبیین و حل امور مشترک استفاده کنید. اگر شما استادی هستید که برای سمت تدریس درخواست می‌دهید، بیشتر در مورد تجربیات تدریس خودتان در رزومه بنویسید، تا تجربیات تحقیقاتی.
۲. متن رزومه شغلی خود را به درستی بنویسید
نوشتن رزومه، مخصوصاً برای افراد غیر انگلیسی زبان دشوار است، زیرا از روشی برای نوشتن رزومه استفاده می‌کند که رایج نیست. در هنگام نوشتن رزومه، به نکات زیر توجه داشته باشید:
• از ضمایر استفاده نکنید.
• جملات را با «افعال کنشی» شروع کنید.
• از صفت‌های غیر ضروری استفاده نکنید.
از حداقل کلمات برای شرح موفقیتها و دستاوردهای خود استفاده کنید. در صورت امکان، به جای توصیف دستاوردهای خود، به نوشتن حقایق و ارقام اکتفا کنید. به عنوان مثال، می‌توانید مانند نمونه زیر، دستاوردهای خود را توصیف کنید:
• تیمی متشکل از پنجاه باستان شناس را در زمینه انجام یک حفاری مهم در خارج از شهر راچستر مدیریت کردم. ما بقایای یک شهر را کشف کردیم که متعلق به قرون وسطی است و تا به حال، هیچ سابقه‌ای از آن کشف نشده است.
ممکن است چنین موردی را در یک رزومه شغلی به صورت زیر توصیف کنید:
• رهبری تیمی متشکل از پنجاه باستان شناس در عملیات یک حفاری در نزدیکی کلیسای جامع روچستر. کشف بقایای ناشناخته از یک شهر در قرون وسطی.
در نوشتن متن رزومه، از بسیاری از قوانین معمولی و روتین نگارش به زبان انگلیسی پیروی نمی‌شود، بنابراین تسلط بر آن تا حدودی دشوار است. هدف از نوشتن رزومه را همیشه به یاد داشته باشید؛ در واقع، هدف این است که بتوان تجربیات شغلی شما را به طور اجمالی مطالعه کرد. اگر بتوانید در حین نوشتن در مورد سابقه حرفه‌ای خود احساسات خودتان را دخیل نکنید یا اینکه از بیان بیش از حد جزئیات بپرهیزید، در واقع با این کار دستاوردهایتان از طرف خود شما صحبت می‌کنند.
۳. یک طرح ساده را انتخاب کنید
الگوهای زیادی در زمینه رزومه شغلی وجود دارد که با دانلود آنها می‌توانید از عناصر زیبایی برای طراحی، کادرهای جالب و رنگ‌بندی‌های جذاب بهره‌مند شوید. البته بهتر است در صورتی که برای یک فرصت شغلی که به حوزه دید و بینایی مربوط می‌شود، از این الگوها استفاده کنید.
هدف از نوشتن رزومه را همیشه به خاطر بسپارید که در واقع، شامل نمایش قدرت شما به واضح‌ترین شکل ممکن می‌شود. رزومه شما باید طراحی ساده‌ای داشته باشد تا قدرت‌نمایی کند. در واقع، با رعایت این نکته نشان می‌دهید که نیازی به جلب توجه برای نمایش دستاوردهای حرفه‌ای خود ندارید.
از یک فونت معمولی که به آسانی هم خوانده می‌شود، استفاده کنید؛ مانند Arial یاTimes New Roman . رنگ‌بندی رزومه را هم به رنگهای سیاه و سفید محدود کنید. برای نشانهگذاری بخش‌های مختلف از انواع قالب‌بندی‌ها استفاده کنید، اما باز هم به یاد داشته باشید که همیشه بهتر است از قالب‌بندی پایه استفاده کنید. ممکن است قالب‌بندی مورد نظر شما این باشد که بخش‌های مختلف رزومه را تنها با یک خط جدا کنید یا اینکه عنوانها را با فونت بزرگ‌تر نشان دهید.
۴. رزومه خود را چندین بار بررسی کنید تا قالب‌بندی مناسبی داشته باشد
به نظر شما، یکی از اشتباهات رایج در مورد نوشتن رزومه شغلی چه چیزی می‌تواند باشد؟ همانطور که می‌دانید، قوانین خاصی در مورد قالب‌بندی وجود ندارد، اما اگر از اول تا آخر رزومه را به یک شکل قالب‌بندی نکنید، در آخر با یک رزومه عجیب و غریب روبه‌رو می‌شوید. به عنوان مثال، اگر یکی از عنوان‌های فرعی خود را پررنگ کنید، باید مطمئن شوید که بقیه عنوان‌های فرعی شما هم پررنگ هستند؛ حتی اگر هیچ قانون مشخصی در مورد پررنگ کردن عنوان‌های فرعی در رزومه شغلی وجود نداشته باشد.
پیروی از قوانین قالب‌بندی مخصوص به خودتان می‌تواند باعث بروز مشکلاتی شود، بنابراین بهتر است که رزومه خود را بر اساس یک الگو بنویسید؛ درست مانند نمونه‌ای که در این راهنما ارائه می‌دهیم. هنگام قالب‌بندی رزومه، نکات ریز زیادی وجود دارد که باید در نظر بگیرید، اما در ادامه به تعدادی از آنها اشاره می‌کنیم:
• آیا جملاتی که با بولت پوینت شروع می‌شوند را با نقطه تمام می‌کنید؟
• آیا فقط شهر کارفرمایان سابق خود را می‌نویسید یا به شهر و کشور آنها هم اشاره می‌کنید؟
• آیا اعداد را به صورت حروف می‌نویسید یا آنها را با ارقام نمایش می‌دهید؟
• آیا تمامی عناوین فرعی شما فونت یکسانی دارند؟
• آیا تاریخ‌ها را به صورت نصف و نیمه می‌نویسید یا به صورت کامل؟
• آیا بولت‌پوینت‌های شما در یک ردیف قرار دارند؟
بسیاری از افراد متوجه می‌شوند که تشخیص اشتباهات مهم در رزومه، کار دشواری است. سعی کنید اول پیش‌نویس رزومه خود را بنویسید، سپس یک روز/ چند روز دیگر دوباره آن را بررسی کنید. در این مرحله، متوجه خطاهایی می‌شوید که قبلاً هرگز آنها را نمی‌دیدید. از طرفی، بهتر است از یک دوست یا همکار بخواهید تا رزومه شما را بررسی کند.
۵. متن رزومه خود را از نظر بومی زبانان تصحیح کنید
حتی اگر به زبان انگلیسی تسلط دارید، باز هم باید از یک فرد بومی بخواهید که رزومه شما را تصحیح کند. حتی باتجربهترین افراد هم می‌توانند در نوشتن متن طولانی رزومه، خطاهایی داشته باشند.
یک فرد بومی می‌تواند به شما کمک زیادی کند تا به خوبی از پس قوانین عجیب و غریب رزومه بربیایید. آنها می‌توانند معرف‌های اسمی که جا انداخته‌اید را هم تشخیص دهند. همانطور که می‌دانید، تشخیص درست و استفاده از معرف‌های اسم در جمله، بسیار دشوار است.
عناوینی فرعی که هر رزومه شغلی باید داشته باشد
– نام:
از نام کامل خود در «عنوان سند» استفاده کنید.
– آدرس:
در خط بعدی، اطلاعاتی که سازمان برای برقراری ارتباط با شما باید از آنها آگاه باشد را درج کنید. به عبارت دیگر، شما باید آدرس خانه، آدرس ایمیل و شماره تلفن خود را لیست کنید. بعضی از افراد، آی دی اسکایپ، صفحه لینکدین و/ یا وب سایت شخصی خود را هم لیست می‌کنند.
– تجربه حرفه‌ای:
در این بخش، خلاصه‌ای از مشاغلی که تا به حال در آنها فعالیت داشته‌اید را بیان کرده و می‌توانید از آخرین حرفه خود شروع کنید. برای هر موقعیت شغلی، عنوان شغلی، کارفرما، مکان و تاریخ‌ها را هم درج کنید. سعی کنید این اطلاعات را در بخش های جداگانه قالب‌بندی کنید تا با یک نگاه، قابل درک باشد. مثلا:
• استادیار، گروه تاریخ. کالج بیشاپ، لندن سپتامبر ۲۰۱۷ – ژوئن ۲۰۱۸
شما می‌توانید وظایف اصلی خود را در زیر هر عنوان شغلی، با بولت پوینت مشخص کنید. بولت‌پوینت‌هایی را انتخاب کنید که مربوط به نقشی باشد که برای آن درخواست می‌دهید. به عنوان مثال، اگر برای موقعیت شغلی تدریس درخواست می‌دهید، حتما تاکید شما بر روی تجربه تدریس باشد، تا مهارت‌های تحقیقاتی.
ایده خوبی است که در جملات مشخص شده با بولت‌پوینت، از فعل‌هایی استفاده کنید که بیانگر زمان گذشته باشند (اگر هم می‌خواهید سمت شغلی را توصیف کنید که در حال حاضر به فعالیت در آن مشغول هستید، از افعالی استفاده کنید که بیانگر زمان حال هستند). شما نباید از ضمیر «من» استفاده کنید، حتی اگر جملات شما کمی غیرعادی به نظر برسد!
در ادامه، به چند نمونه اشاره می‌کنیم:
• تحقیقات اولیه با استفاده از آرشیو کلیسای جامع «کانتربری»
• سخنرانی در کلاس‌هایی با بیش از ۳۰ دانش‌آموز و به صورت هر دو هفته یکبار
• مربیگری ۵ دانشجوی سال سوم پرستاری
• داده‌ها از پنج سال آزمایشات میدانی جمع‌آوری شده است.
• تحقیق اصلی در کنفرانسی ارائه شد که در مورد تغییر ادراک زنان در تجارت بود.
– تحصیلات:
لطفاً توجه داشته باشید که اگر می‌خواهید برای سمت‌های دانشگاهی رزومه بنویسید، بخش مربوط به تحصیلات شما باید قبل از تجربه حرفه‌ای شما قرار داشته باشد.
سوابق تحصیلی خود را هم با آخرین دستاوردهای خود یادداشت کنید. اگر مدرک کارشناسی ارشد یا بالاتر دارید، به دیپلم دبیرستان خودتان اشاره‌ای نکنید. ممکن است بخواهید دستاوردهای مهم خودتان را در مورد هر تجربه آموزشی با بولت‌پوینت لیست کنید. اگر مدرک کارشناسی ارشد یا دکتری دارید، حتما باید عنوان پایان‌نامه و استاد راهنمای خود را هم اضافه کنید. به عنوان مثال:
دکترای تاریخ هنر از دانشگاه هنر گلد اسمیت سپتامبر ۲۰۱۲- ژوئن ۲۰۱۶:
• عنوان پایان‌نامه: مرور زمان: نقاشان نمادگرای قرن نوزدهم و تصویرهای ساحل بریتانیا در طول انقلاب صنعت
• استاد راهنما: ماری آرسکوت، تاریخ آرت چیر، گلد اسمیت.
عناوین فرعی که استفاده از آنها در رزومه، اختیاری است
عناوینی که باعث می‌شوند رزومه مربوط به درخواست بورسیه تحصیلی یک هنرمند، بسیار عالی به نظر برسد، قطعا در رزومه مربوط به سمت تدریس در دوره فوق دکتری، کاربردی ندارند. عناوینی را انتخاب کنید که بیانگر موفقیتها و دستاوردهای شما هستند.
– تجربه تحقیق/ کار میدانی:
این دسته از عناوین به دانشگاهیان یا متقاضیان مشاغل تحقیقاتی مربوط می‌شود. اگر تجربه جمع‌آوری داده‌ها در زمینه کاری خود را دارید، درست مانند یک شغل، آنها را در زیر یک عنوان جداگانه لیست کنید. با جدیدترین تجربه خود شروع کنید. درست مانند توضیحات مربوط به شغل، مسئولیتها و دستاوردهای اصلی خود با بولت‌پوینت لیست کنید. به عنوان مثال:
پژوهشگر جوان گروه باستان شناسی، دانشگاه سوربن ژانویه ۲۰۱۹ – اکتبر ۲۰۱۹
• محل حفاری در مرکز پاریس و در کنار محققان ارشد گروه
• طبقه‌بندی بیش از ۱۷۰ شیء و قطعه متعلق به قرون وسطی
• دادههای تفسیر شده از بررسی های ژئوفیزیکی
– تجربه داوطلبانه:
برای بعضی از مسیرهای شغلی، از جمله دارندگان تخصص در زمینه‌های درمانی، روان‌شناسی، داشتن تجربه داوطلبانه ضروری به شمار می‌آید. اگر تجربه داوطلبانه برای رشته شما مهم است، آن را تحت عنوان جدیدی در رزومه شغلی خود قرار دهید.
برای بسیاری از مسیرهای شغلی دیگر، ممکن است بتوانید سابقه تجربیات داوطلبانه خود را تحت عناوین مختلفی قرار دهید تا یک طرح مشخص داشته باشید. به عنوان مثال، اگر در حال ورود به دانشگاه یا جامعه علمی هستید، بسیاری از فرصت‌های تحقیقاتی بدون دستمزد هستند و بنابراین، می‌توانند به عنوان «تجربه داوطلبانه» طبقه‌بندی شوند، اما برای اینکه به طور واضح و شفاف به چنین تجربیاتی اشاره کنید، ممکن است آنها را در بخش «تجربه پژوهشی» خود قرار دهید.
– ارائه‌های کنفرانس:
اشاره به هر گونه کنفرانس صنعتی یا دانشگاهی که تا به حال ارائه داده‌اید هم بسیار مهم است. شما باید اطلاعات مربوط به ارائه کنفرانس را طوری قالب‌بندی کنید که انگار می‌خواهید در یک مقاله جداگانه به آنها اشاره‌ای داشته باشید. برای قالب‌بندی سخنرانی‌ها و ارائه هم از یک فرمت ساده و آسان استفاده کنید. فرمت «سبک شیکاگو» به صورت زیر است:
• نام خانوادگی، نام کوچک. “عنوان ارائه.” نوع ارائه، رویداد، شهر، کشور، تاریخ برگزاری.
البته، می‌توانید بخش‌های «نام» و «نوع سخنرانی» را حذف کنید، زیرا خواننده از روی متن می‌داند که منظور از سخنران خود شما هستید و نوع سخنرانی هم به صورت ارائه است.
شما باید از فرمت انتخابی خود در کل رزومه استفاده کنید. اگر ارائه‌های کنفرانس را به «سبک شیکاگو» قالب‌بندی می‌کنید، در بخش مقالات چاپ شده هم از این فرمت استفاده کنید. در ادامه مثالی از ارائه های کنفرانس می‌زنیم:
• “غذا خوردن با هم و به طور مجزا: تاریخ فرهنگی سبک آشپزی در غنا” همایش علوم انسانی آفریقای غربی، دانشگاه SOAS، لندن، بریتانیا، ژوئن 2018.
– مقالات چاپ شده:
فهرست‌بندی مقالات چاپ شده هم مثل فهرست‌بندی ارائه‌های کنفرانس است و باید از یک فرمت استفاده کنید.
اگر شما یکی از نویسندگانی هستید که در چاپ یک مقاله یا کتاب مشارکت داشته است، نام خود را با کمک قالب‌بندی متمایز نشان دهید. در حال حاضر، بسیاری از سبک‌های ارجاع از حروف ایتالیک، برای جدا کردن فیلدهای اطلاعات استفاده می‌کنند، بنابراین بهتر است نام خودتان را پررنگ کنید. به عنوان مثال:
• اسمیت، کی و مارکوس، اف. “عشق، پاسخ است: پتانسیل درمان با کمک متامفتأمین در التیام ترومای بین نسلی.” مجله انگلیسی داروشناسی، جلد. 134. انتشارات دانشگاه آکسفورد: انگلستان. ۲۰۱۵.
– جوایز:
اشاره به جوایزی که دریافت کرده‌اید هم بسیار مهم است. اگر جوایز کافی دریافت نکرده‌اید تا این بخش پر شود، سعی کنید این عنوان را با «کمک‌های مالی و بورسیه‌ها» ترکیب کنید. عنوان جایزه، نهاد اهداکننده (یا دانشگاه)، مکان و تاریخ اهدای آن را هم درج کنید. مثلا:
• جایزه نویسندگی رایلندز آرت، مؤسسه کورتالد، لندن، بریتانیا، ژانویه ۲۰۱۷
– کمک‌های مالی و کمک هزینه‌های تحصیلی:
اگر کمک هزینه مالی یا کمک هزینه تحصیلی به شما اعطا شده است، آنها را در یک لیست کوتاه بگنجانید. به یاد داشته باشید که کمک‌های مالی کوچکتر مانند بودجه سفر و حقوق ماهیانه را هم ذکر کنید.
نام کمک هزینه‌ای که دریافت کرده‌اید، نهاد اعطاکننده، محل آن نهاد و سال را هم درج کنید. به یاد داشته باشید که نام کمک هزینه و نهاد اعطاکننده آن را با حروف بزرگ بنویسید، زیرا اسامی خاص به شمار می‌آیند.
• کمک مالی بنیاد پولاک-کراسنر، بنیاد پولاک-کراسنر، نیویورک. ۲۰۱۷.
• کمک هزینه سفر در مقطع کارشناسی، دانشگاه آیووا، آیووا، ۲۰۲۰.
– عضویت‌ها/ وابستگیهای سازمانی:
اگر سازمان‌های حرفه‌ای، نهادهای تجاری یا اتحادیه‌های صنفی، اعتبار زیادی در حوزه کاری شما دارند، می‌توانید بخشی را برای نشان دادن عضویت خود در آن سازمان‌ها یا نهادها نظر بگیرید. رشته‌هایی مانند پزشکی و جامعه علمی هم می‌توانند از این بخش در رزومه خود استفاده کنند.
گروههایی که در آنها عضو هستید را لیست کنید و در آخر هم حروف اول آنها را در داخل پرانتز ذکر کنید. اگر در حال حاضر، در آن سازمان‌ها یا نهادها عضو هستید، نیازی به ذکر تاریخ نیست. مثلا:
• ثبت ملی پرستاران (NRR)
• انجمن اروپایی مورخان هنر (ESAH)
• انجمن آمریکایی پژوهشگران انسانشناسی (AAAR)
– مدارک و صلاحیت‌های شغلی:
این بخش شامل هر نوع آموزش در خارج از تحصیلات آکادمیک شما می‌شود که در واقع، به سمت شغلی شما هم ربط دارد. گواهینامه رانندگی، گواهی زبان و آموزشهای حرفه‌ای که در محل کار خود گذرانده‌اید، نمونه‌هایی از این مدارک به شمار می‌آیند. شما می‌توانید تمام دوره های مربوط به مهارت های ارتباطی مانند رهبری، ارتباطات یا تفکر خلاقانه را هم ذکر کنید.
به عنوان یک قاعده کلی، نام صلاحیت و نهاد اهداکننده را ذکر کنید. شما مجبور نیستید تاریخ را درج کنید مگر اینکه مدرک شما پس از یک نقطه خاص منقضی شود. ممکن است بخواهید فرمت بدنه اهداکننده را به گونه‌ای متفاوت انجام دهید تا نشان دهید که با نام جایزه متفاوت است.
• دوره B1 زبان اسپانیایی، دیپلم زبان اسپانیایی (DELE)
• اجرای کمپین‌های رسانه ای اجتماعی برای بخش خیریه، مجمع عمومی
• مدیریت مردم ۱۰۱، مدرسه زندگی آمستردام
توجه داشته باشید که «گواهینامه رانندگی» خود را با حروف بزرگ ننویسید.
– مراجع:
مراجع، افرادی هستند که می‌توانند از ادعای شما مبنی بر داشتن تخصص، پشتیبانی کنند. در بسیاری از رزومه‌ها، از شما خواسته می‌شود تا مراجع را به طور جداگانه ارسال کنید، بنابراین ممکن است نیازی نباشد که مراجع را به عنوان یک بخش جداگانه در رزومه خود قرار دهید. با این حال، اگر در توضیحات رزومه اشاره‌ای به مراجع نشده است، بهتر است در صفحه آخر رزومه خود تعدادی مرجع را هم ذکر کنید. ۲ الی ۴ نفری که با آنها کار کرده‌اید را انتخاب کنید. ترجیحاً افرادی باشند که رتبه و مرتبه آنها بالاتر از شما باشد. سعی کنید بیش از ۲ مرجع را نام ببرید تا افراد به سابقه حرفه‌ای شما اعتماد کنند، اما حداکثر به ۴ مورد اکتقا کنید.
اگر استاد دانشگاه هستید، یکی از مراجع باید آخرین استاد راهنمای شما باشد. اگر اهل حرفه‌ای خاص هستید، یکی از مراجع باید آخرین مدیرتان باشد. در مورد جزئیات تماس مراجع در رزومه شغلی هم حتما باید از خود مراجع اجازه بگیرید تا مطمئن شوید که درج چنین اطلاعاتی هیچ اشکالی ندارد. معمولا، اکثر افراد مشکلی با درج این اطلاعات ندارند.
حداقل، نام مرجع، عنوان شغلی، آدرس ایمیل و نوع ارتباط با آنها را درج کنید. می‌توانید شماره تلفن و سایر اطلاعات مربوط به آنها را هم در صورت رضایت وارد کنید. درست شبیه به نمونه‌ای که در زیر آورده‌ایم:
پروفسور آلبرت کارتر –استاد راهنمای سابق
•مدرس ارشد، گروه فیزیک، دانشگاه کالج لندن
• (2) 849244 01783
– علایق تحقیقاتی:
اگر برای یک سمت دانشگاهی یا نقش تحقیقاتی درخواست می‌دهید، ممکن است بخواهید بخشی را هم به علایق تحقیقاتی خود اختصاص دهید. بعضی از متقاضیان ترجیح می‌دهند تا علایق تحقیقاتی، قبل از بخش «تحصیلات» و در بالای رزومه به‌عنوان «بخش معرفی» لیست شود. با این حال، اگر علایق تحقیقاتی را در پایین و زیربخش‌های مربوط به «انتشارات» و «ارائه‌های کنفرانس» قرار دهید، رزومه شغلی شما ظاهر بهتری خواهد داشت.
ممکن است علایق تحقیقاتی شما شامل موضوعاتی شود که قبلاً آنها را مطالعه کرده‌اید یا حتی علاقه‌مندی‌هایی که امیدوار هستید در آینده به آنها توجه کنید. در هر صورت، شما باید به اندازه کافی در مورد این موضوعات، اطلاعات داشته باشید تا بتوانید یک متخصص را متقاعد کنید که به آنها علاقهمند هستید. اگر مطمئن نیستید که چگونه علایق تحقیقاتی خود را مشخص کنید، سعی کنید لیستی از دانشگاهیان را در وب سایت دانشگاه مطالعه کنید. حتما اسم‌های خاص را با حروف بزرگ بنویسید.
در ادامه، یک مثال برایتان می‌زنیم:
• تاریخچه کوئیر مدرنیسم در هنر اروپایی، هنر کاربردی در گروه بلومزبری، نقاشی رنگ روغن در دوران انقلاب صنعتی بریتانیا، چاپ معروف دوران ویکتوریا و سیستم اتحادیه کارگری، سوررئالیسم انگلیسی- مکزیکی.
چیزی به ذهنتان نمی‌رسد که در بخش علایق تحقیقاتی بنویسید؟ این بخش را خالی بگذارید.
– سرگرمی‌ها و علایق:
بعضی از افراد دوست دارند در پایان رزومه خود، در مورد سرگرمی‌ها و علایق خود جملات کوتاهی بنویسند. بعضی از افراد هم احساس می‌کنند که گنجاندن چنین بخشی باعث می‌شود تا از نظر حرفه‌ای و تخصصی، به رزومه توجه چندان زیادی نشود. دانشگاه‌های آمریکایی بیشتر از دانشگاه‌های اروپا، بر «برنامه‌های فوق برنامه» تأکید دارند.
انتخاب با خودتان است که چنین بخشی را در رزومه خود بگنجانید یا خیر، اما اگر تصمیم دارید در مورد علایق خارج از محل کار خود بنویسید، از جملات کوتاه استفاده کنید. درست مانند زمانی که در مورد مشاغل سابق خود توضیح می‌دهید، سعی کنید هر عبارت را با یک فعل شروع کرده و ضمیر شخصی “من” را هم حذف کنید. به مثال زیر توجه کنید:
• شنا در دریا، موج سواری با تخته، داوطلب شدن در مؤسسات خیریه بانوان، کوهنوردی.
– بیانیه شخصی:
بعضی از افراد دوست دارند رزومه خود را با یک بیانیه شخصی شروع کرده یا آن را به پایان برسانند؛ بیانیه شخصی شامل چند خط می‌شود که در آن، خودتان را معرفی کرده و توضیحاتی را هم در این مورد ارائه می‌دهید. ممکن است نوشتن بیانیه شخصی برای هر کسی، تا حدودی سخت باشد، زیرا اینگونه احساس می‌شود که فرد، خودستایی کرده است. اگر انگلیسی زبان دوم شماست، بهتر است بخش «بیانیه شخصی» را از رزومه شغلی خود حذف کنید. با این حال، اگر احساس می‌کنید که رزومه شما دقیقاً نشان نمی‌دهد که چه کسی هستید، می‌توانید با کمک یک بیانیه شخصی، به بهترین ویژگیهای خودتان هم اشاره‌ای داشته باشید.
سعی کنید از ضمایر استفاده نکنید؛ این بخش را طوری بنویسید که انگار می‌خواهید در مورد همکار بسیار تأثیرگذار خودتان نکاتی را یادداشت کنید. در ادامه یک مثال می‌زنیم:
• یک محقق متعهد و جزئی نگر که کاملا متعهد به مطالعه تاریخ هنر است. تجربه تدریس گسترده در سطح دانشگاه از مشاوره همکاران تا میزبانی سمینارها و سخنرانی در گروه‌های بزرگ دانشجویی. مقالات چاپ شده در تعدادی از مجلات دانشگاهی و میزبانی در مجموعه‌ای از کنفرانسهای مهم.