مقرون‌به‌صرفه بودن مقصد برای بسیاری از افرادی که می‌خواهند مهاجرت کنند، اولویت است. گیشنیز در این مطلب این مقاصد را برای شما لیست کرده است.
با اینکه یک مکان مقرون به صرفه می‌تواند به معنای پول بیشتر در جیب برای فعالیت‌های اوقات فراغت باشد، اما می‌تواند آرامش خاطر شما را نیز تضمین کند که بدانید از نظر مالی در امنیت هستید و می‌توانید به راحتی با یک بودجه بازنشستگی متوسط زندگی کنید.
کامبوج
کشور کوچک آسیای جنوب شرقی کامبوج یکی از سریع‌ترین اقتصادهای در حال رشد در جهان را دارد. «پنوم پن» پایتخت این کشور به شهری شلوغ و پر از آسمان‌خراش‌ها، مراکز خرید و رستوران‌های مجلل تبدیل شده است. تا آن‌جا که به سختی می‌توان آن را از کلان‌شهر درهم و برهمی که همین یک یا دو دهه پیش بود تشخیص داد. خوشبختانه، این شهر – و بقیه کشور – هنوز برای خارجی‌هایی که به دنبال زندگی در مکانی با آبجو ارزان، آب و هوای گرم، مردم محلی دوستانه و جامعه مهاجر فعال هستند، ارزش بالایی دارد. «وندی جاستیس» خبرنگار می‌گوید: «پنومپن گران‌ترین مکان برای زندگی در این کشور است، اما هنوز هم می‌توانید با کسری از هزینه‌ای که در کشور زادگاه خود خرج می‌کنید، خوب زندگی کنید.» همچنین اگر به شهرهای کوچک و مهاجرپذیر باتامبانگ، سیم ریپ و کامپوت بروید، می‌توانید تجربه زندگی ارزان‌تری را در کامبوج داشته باشید.
مانند هر پایتخت دیگری، شما می‌توانید با بودجه کم یا لوکس در پنومپن زندگی کنید. اجاره در پایتخت معقول است. شما می‌توانید آپارتمانی یک‌خوابه در مرکز شهر، در فاصله چند قدمی رستوران‌ها، بارها و بهترین مراکز خرید را با کمتر از ۵۰۰ دلار در ماه اجاره کنید. حتی بهترین آپارتمان‌ها با استانداردهای بین‌المللی نیز مقرون‌به‌صرفه هستند. تعداد کمی از مکان‌ها نیز هستند که بیش از ۱۵۰۰ دلار در ماه هزینه دارند.
یک نفر می‌تواند بین ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار در ماه در پنومپن بودجه داشته باشد، در رستوران‌های محلی ارزان‌قیمت غذا بخورد یا در خانه آشپزی کند، و به حداقل امکانات تجملی دسترسی داشته‌باشد. می‌توانید با کمتر از ۵ دلار در رستوران‌های محلی وعده‌های غذایی خود را میل کنید یا با یک دلار، مقداری آبجوی محلی Angkor را در یک بار میل کنید.
باتامبانگ، دومین شهر بزرگ کامبوج، که در نزدیکی مرز تایلند در گوشه شمال غربی کشور قرار دارد، نمونه خوبی است. اجاره آپارتمان‌های یک‌خوابه از حدود ۲۲۵ دلار شروع می‌شود. با زندگی در اینجا، در یک شهر کلاسیک دوران استعمار فرانسه خواهید بود. مرکز شهر مملو از گالری‌های هنری، معماری جالب و رستوران‌های عالی است. در فاصله کوتاهی از شهر می‌توانید خرابه‌های باستانی Khmer را ببینید. علاوه بر این باتامبانگ به اندازه کافی کوچک و مسطح است که می‌توانید به راحتی با پای پیاده یا با دوچرخه در آن گشت‌وگذار کنید. توکتوک‌ها (ریکشاهای موتورسیکلت‌دار) همیشه در دسترس هستند تا شما را در سطح شهر جابه‌جا کنند. سفرهای طولانی‌تر نیز مقرون‌به‌صرفه هستند.
مراقبت‌های پزشکی در کامبوج اخیراً بهبود یافته است و این کشور اکنون اولین بیمارستان معتبر JCI خود را دارد. بیمارستان سلطنتی پنومپن که متعلق به مشارکت بزرگ بیمارستان بانکوک است، معاینات کامل شامل معاینه فیزیکی، EKG و تست کامل آزمایشگاهی را با تنها ۱۱۵ دلار ارائه می‌کند. پزشکان در کلینیک‌های خصوصی حداقل ۵ دلار برای مشاوره دریافت می‌کنند، اگرچه ویزیت با یک پزشک انگلیسی زبان حدود ۲۵ دلار هزینه دارد.
این کشور دارای دو فرودگاه بین‌المللی است: پنوم پن و سیم ریپ. از میان این دو فرودگاه، پنوم پن بزرگتر است و مقاصد بیشتری را پوشش می‌دهد.
کامبوج از دو ارز استفاده می‌کند، اما ارز اصلی دلار آمریکا است و به غیر از خریدهای کوچک در بازار یا خرید غذاهای خیابانی، قیمت بیشتر اقلام به دلار است.
بولیوی
بولیوی احتمالاً یکی از شگفت‌انگیزترین مقاصد مهاجرتی در این فهرست است. این مکان کشوری نیست که زیاد در اخبار باشد. همچنین در رادار اکثر برنامه‌ریزی‌ها برای بازنشستگی در خارج از کشور نیست. اما با این حال مزایای قابل توجهی در این کشور وجود دارد.
این پناهگاه کوچک آمریکای جنوبی که بین پرو، آرژانتین، برزیل، شیلی و پاراگوئه قرار دارد، بسیار امن است و سنت و مدرنیته با یکدیگر به خوبی ترکیب شده‌اند. آب و هوا در اکثر مکان‌هایی که مهاجران مستقر می‌شوند و در بیشتر سال، معتدل است.
بولیوی یکی از کمترین هزینه های زندگی را دارد. هزینه‌های معمولی و روزمره را در نظر بگیرید: اجاره آپارتمان‌های زیبا در محله‌های خوب و نزدیک به همه چیز در شهر از ۲۰۰ دلار شروع می‌شود. منوی del dia شامل سوپ، غذای اصلی، آب‌میوه، دسر و قهوه با کمتر از ۲ دلار در رستوران‌های محله‌ای ساده ارائه می‌شود. وعده‌های غذایی در رستوران‌های درجه یک، با شراب، برای دو نفر حدود ۳۰ دلار و یک لاته یا کاپوچینو در یک کافه شیک به قیمت ۷۵ سنت است.
سایر هزینه‌های مقرون به صرفه روزانه عبارتند از: تاکسی در هر نقطه از شهر با حدود ۱.۵ دلار (کمتر برای سفرهای کوتاه‌تر). پرواز بین‌المللی به قیمت ۴۵ دلار؛ ویزیت پزشک عمومی ۱۵ دلار و یک متخصص ۳۰ دلار. داروها با ۳۰٪ قیمت ایالات متحده. یک هفته مواد غذایی برای دو نفر به قیمت ۲۰ دلار؛ یک باغبان و خدمتکار دو بار در هفته با ۱۵۰ دلار در ماه و تمام خدمات ماهانه ۵۰ دلار.
نه تنها اجاره‌بها ارزان است، بلکه خرید ملک نیز ارزان است. یک آپارتمان سه خوابه با دو حمام در یکی از بهترین محله‌های کوچابامبا، نزدیک به مراکز خرید، پارک‌ها و رستوران‌ها، با قیمت ۱۱۵۰۰۰ دلار ارائه شده است. در تاریجا، یک آپارتمان دو خوابه با قیمت ۸۵۰۰۰ دلار وجود دارد.
با چنین هزینه‌هایی، به راحتی می‌توان فهمید که چرا زندگی در بولیوی بسیار ارزان است. اما چرا هزینه‌ها اینقدر کم است؟ عوامل متعددی وجود دارد..
همانطور که گفته شد، بولیوی چندان در سرفصل اخبار نیست و حتی با اینکه جاذبه‌های منحصر به فردی دارد، به عنوان یک مقصد گردشگری معروف شناخته نمی‌شود.
بولیوی یک جاذبه طبیعی تمام‌عیار است. امکان کاوش در جنگل و تمام حیات وحش آن در منطقه بزرگ آمازون وجود دارد. و البته، هر بازدیدکننده‌ای در طول سفر خود هزینه‌های پایینی خواهد داشت، از وعده‌های غذایی خارج از کشور گرفته تا پروازهای داخل کشور، هتل‌ها و تورها.
در مکان‌های محبوب‌تر، حضور گردشگران و همچنین جمعیت زیاد مهاجران، قیمت‌ها را بالا می‌برد. در بولیوی اینطور نیست.
«فرد استف» بیش از ۳۰ سال است که در بولیوی زندگی می‌کند. او سبک زندگی آرام، آب و هوا و هزینه‌های کم زندگی را دوست دارد…
فرد که در کوچابامبا زندگی می‌کند، می‌گوید: «اینکه زندگی در ایالات متحده چقدر هزینه دارد، ذهن من را درگیر می‌کند. اما شما می‌توانید با ۷۰۰ دلار در ماه اینجا زندگی کنید که اجاره را نیز پوشش می‌دهد. شما می‌توانید میوه‌ها و سبزیجات را با قیمت باورنکردنی را بخرید. مثلاً بیست نارنگی به قیمت ۲ دلار و یک وعده غذایی معمولی در رستوران‌های خوب محلی حدود ۲ تا ۳ دلار.»
فرد می‌گوید قبض برق او کمتر از ۳۰ دلار در ماه است. او ماهانه ۳ دلار برای گاز پرداخت می‌کند که برای اجاق گاز و آبگرمکن استفاده می‌شود.
«کلی برتوب» نیز در کوچابامبا زندگی می‌کند. او حدود ۲۰ دلار در ماه خرج مواد غذایی می‌کند. او صاحب‌خانه است، اما اشاره می‌کند که اجاره یک آپارتمان غیرمبله در یکی از ساختمان‌های شیک شهر حدود ۵۰۰ دلار در ماه است. اما می‌توانید به راحتی املاک، خانه‌ها و آپارتمان‌ها را در محدوده ۲۰۰ تا ۴۰۰ دلار پیدا کنید.
«مارسیا» در تاریجا است. هزینه زندگی دلیل اصلی نقل مکان او به بولیوی نبود – او واقعاً به کوهنوردی در ارتفاعات علاقه دارد – اما هزینه‌ها نیز مورد توجه او قرار گرفته‌اند. او هفته‌ای دو روز صبح‌ها از خانه‌ها نگهداری می‌کند و به عنوان یک باغبان ماهیانه ۱۵۰ دلار درآمد دارد. او می‌گوید که یک بررسی کامل پزشکی – EKG، ماموگرافی، آزمایش خون و آزمایش ادرار – در یک کلینیک خصوصی محلی فقط با ۲۰۰ دلار امکان‌پذیر است. مارسیا اضافه می‌کند: «وقتی دوستانم برای یک شام گران‌قیمت بیرون می‌روند، هزینه آنها حداکثر ۲۰ دلار است.
ویتنام
ویتنام مردم محلی خونگرم، مناظر باشکوه فرهنگی منحصربه‌فرد و سبک زندگی بسیار کم‌هزینه و باکیفیت را ارائه می‌دهد. زوج‌های مهاجر می‌توانند از مزایای زندگی در خانه‌ها و آپارتمان‌های مدرن و مبله‌شده در محله‌های خوب لذت ببرند، به‌طور منظم در بیرون از خانه غذا بخورند و به سفرهای زیادی بپردازند، همگی با بودجه‌ای که احتمالاً بیش از ۱۵۰۰ دلار در ماه نخواهد بود.
در پناهگاه‌های محبوب مهاجران مانند هوی آن و نها ترانگ، آپارتمان‌های مجلل یک خوابه که یک سال پیش با قیمت ۶۰۰ دلار در ماه اجاره می‌شدند، اکنون فقط با ۳۰۰ دلار در ماه در دسترس هستند. اجاره‌ها در هانوی و شهر هوشی مین حدود ۳۰ درصد کاهش یافته است و این شهرها را در حال حاضر بسیار مقرون به صرفه‌تر از قیمت‌های قبلی خود هستند.
«وندی جاستیس»، خبرنگار آسیای جنوب شرقی IL، می‌گوید: «اجاره آپارتمان سه خوابه مدرن و کاملاً مبله در هانوی که شامل اینترنت، آب لوله‌کشی، تلویزیون کابلی، نگهبانی ۲۴ ساعته و نظافت دو بار در هفته است، از ۷۵۰ دلار به ۶۰۰ دلار کاهش یافته است. این کاهش قیمت برای اجاره در مناطق شهری ویتنام معمول است.»
اگرچه هزینه‌های برق مشابه هزینه‌های ایالات متحده است، اما سایر خدمات الکترونیکی به طور قابل توجهی ارزان‌تر هستند. مثلا برای یک سیم‌کارت Vinaphone با سه گیگابایت داده و تماس و SMS ماهانه باید ۳ دلار پرداخت کنید. اینترنت پرسرعت فیبر نوری ۱۲ دلار در ماه هزینه دارد و برنامه‌های تلویزیون کابلی که مجموعه خوبی از شبکه‌های انگلیسی‌زبان را ارائه می‌کنند از ۷ دلار در ماه شروع می‌شود. بسته‌های شامل تلویزیون کابلی، اینترنت و برنامه‌های تلفن همراه از ۱۰.۵ دلار در ماه شروع می‌شوند.
اکثر آپارتمان‌های اجاره‌ای دارای تلویزیون کابلی و اینترنت پرسرعت هستند. خدمات آب و برق اغلب در اجاره‌خانه گنجانده نمی‌شود، اما مقدار کمی به کل هزینه اضافه می‌کنند.
دستمزدهای محلی در این کشور با درآمد متوسط پایین است – بسیاری از مشاغل سطح ابتدایی با کمتر از ۲۰۰ دلار در ماه شروع می‌شوند – و داشتن یک خدمتکار، باغبان یا سایر خدمات مرتبط بسیار مقرون به صرفه است.
وندی می‌گوید: « من اغلب میوه، سبزیجات و گوشت را در بازار سنتی محلی‌ام می‌خرم، جایی که برای هر کیسه خرید از محصولات تازه مزرعه ۲ دلار یا کمتر می‌پردازم. قیمت‌ها در سوپرمارکت‌های بزرگی که در هر شهر پیدا می‌کنید کمی بالاتر است.»
غذاهای ویتنامی یکی از تازه‌ترین و سالم‌ترین غذاهای جهان است و یکی از چیزهایی است که بازدیدکنندگان زیادی را به خود جذب می‌کند. یک کاسه بزرگ از phở ویتنامی بسیار محبوب و دلچسب (سوپ گوشت گاو یا مرغ در یک آبگوشت مغز استخوان و طعم‌دار شده با گیاهان تازه، فلفل قرمز و جوانه) یا یک بان می(ساندویچ تهیه شده با گوشت، تخم مرغ یا pate، که با خیار، هویج و گیاهان تازه در یک باگت به سبک فرانسوی سرو می‌شود) حدود ۱.۵ دلار قیمت دارد.
یک وعده غذایی دونفره در یک رستوران محلی معمولاً کمتر از ۱۰ دلار همراه با آبجو یا نوشابه هزینه دارد، و حتی یک وعده غذایی در یک رستوران ویتنامی سطح بالا به ندرت بیش از ۲۵ دلار برای دو نفر همراه با نوشیدنی‌ها هزینه دارد.
اکثریت مردم در ویتنام، از جمله مهاجران، اسکوترهای موتوری کوچک و کم مصرف را استفاده می‌کنند، بنابراین حتی اگر قیمت بنزین در اینجا یکسان یا کمی بالاتر از ایالات متحده باشد، اما هزینه کار با یک وسیله نقلیه کمتر است. اگر ترجیح می‌دهید سوار اتوبوس شوید، هزینه بلیت فقط ۰.۳۱ دلار است، اگرچه دسترسی به اتوبوس در شهرهای کوچکتر و مناطق روستایی محدود است، شرکت‌های سواری مانند Grab Taxi که کرایه‌های ثابتی را ارائه می‌دهند، راهی مقرون به صرفه برای رفت و آمد هستند. آنها اغلب بسیار ارزان‌تر از تاکسی‌های دارای تاکسی‌متر هستند. یک سفر یک مایلی حدود یک دلار هزینه دارد، اگرچه می‌توانید یک موتور سیکلت Grab Bike را نیز با نیمی از این قیمت انتخاب کنید.
امکانات سرگرم‌کننده یکی دیگر از ویژگی‌های خوب در ویتنام است. آخرین فیلم پرفروش هالیوود را می‌توانید در سالن سینما با قیمت ۴ دلار تماشا کنید، یا تنها با ۲ یا ۳ دلار به موزه بروید. با عضویت شش‌ماهه یا یک ساله، باشگاه‌های تناسب اندام نیز اغلب خدماتی عالی را ارائه می‌کنند. اکثر مراکز تناسب اندام حدود ۲۵ دلار در ماه هزینه دارند.
یکی از بهترین امکانات ویتنام مراقبت‌های پزشکی آن است. ویزیت‌های یک روزه با متخصص در یک بیمارستان بین‌المللی ۲۰ دلار یا کمتر هزینه دارد که شامل مترجم نیز می‌شود. دندانپزشک انگلیسی زبان برای معاینه، عکسبرداری و جرم‌گیری دندان ۱۵ دلار هزینه می‌گیرد. اکثر داروهایی که در ایالات متحده نیاز به نسخه دارند را می‌توان بدون نسخه در ویتنام خریداری کرد. قیمت داروها نیز تقریباً ۱۰ درصد از قیمت‌هایی است که در ایالات متحده برای دقیقاً همان محصول دریافت می‌شود.
بنابراین افرادی که بودجه محدودی دارند و می‌خواهند خوب زندگی کنند، زندگی در ویتنام گزینه‌ای مناسب است.