برای اکثر دانشجویان مورد بررسی، توانایی کار پارهوقت یک عامل تعیینکننده در تصمیمگیری تحصیلی آنها در خارج از کشور است و کشورهای مقصدی که سیاستهای سخاوتمندانهتری را برای کار در حین تحصیل دارند در سال ۲۰۲۳ دارای مزیت رقابتی متمایز هستند.
همزمان با شروع دوباره نقلوانتقالات دانشجویان بینالمللی پس از کووید-۱۹، تهدید دیگری به وجد آمده است. بر طبق یک نظرسنجی جهانی از ۲۱۰۰۰ دانشجو در ۱۰۸ کشور، مشخص شد که افزایش هزینههای زندگی در سال ۲۰۲۳ یک مشکل بزرگ برای دانشجویانی است که امیدوار به تحصیل در خارج از کشور هستند.
از آنجاییکه خانوادههای دانشجویان برای تأمین هزینههای زندگی خود با مشکل مواجه میشوند، ممکن است مجبور شوند از برنامههای تحصیل در خارج از کشور صرف نظر کنند، آنرا به تعویق بیندازند یا یک کشور دیگر را برای تحصیل انتخاب کنند. مقرونبهصرفه بودن اولویت شماره یک آنها است. نیمی از دانشجویان میگویند که در تصمیم خود برای تحصیل در خارج از کشور تجدید نظر میکنند.
بودجه محدود باعث افزایش تقاضای کار پارهوقت خواهد شد
۸۱ درصد از دانشجویان بینالمللی اعلام کردهاند که در حال حاضر بهصورت پارهوقت کار میکنند یا قصد دارند بهدنبال کار پارهوقت بگردند و نسبت قابل توجهی (۳۱ درصد) گفتهاند که کار کردن، منبع اصلی بودجه آنها است.
برای اکثر دانشجویان، توانایی کار پارهوقت یک عامل تعیینکننده در تصمیمگیری تحصیلی آنها در خارج از کشور است. کشورهای مقصدی که سیاستهای سخاوتمندانهتری را برای کار در حین تحصیل دارند در سال ۲۰۲۳ دارای مزیت رقابتی متمایز هستند.
بنابراین دانشگاهها باید به درخواستها توجه داشته باشند. بیش از هفت نفر از هر ۱۰ دانشجوی نیازمند کار پارهوقت، میگویند که برای یافتن شغل کمک میخواهند. اینبنابراین مؤسسات بیشتری باید این نوع خدمات را ارائه دهند. استخدامکنندگان دانشگاهها همچنین باید آماده ارائه راهنماییهای واضح و مشخص در مورد هزینههای تحصیل و زندگی باشند.
یافتههای مطالعات نشان میدهد که دانشجویان ممکن است در حین تحصیل فقر را تجربه کنند و حتی نتوانند بهاندازه کافی غذا بخرند یا بهدلیل کمبود بودجه ترک تحصیل کنند. این امر مسئولیت استخدامکنندگان دانشگاه را برای روشنبودن هزینههای تحصیل و زندگی در کشور/شهر میزبان تقویت میکند.
همچنین دانشجویان ممکن است به بازارهای نوظهور که تحت تأثیر تخفیف شهریه، بورسیهها و … هستند، بیشتر علاقه پیدا کنند. کشورهای میزبان مقرونبهصرفهتر، شهرهای کوچکتر و ترتیبات ۲+۲ (دو سال کالج و سپس دو سال دانشگاه) امسال محبوبیت بیشتری پیدا کردهاند.
کانادا همچنان محبوبترین است
کانادا، مقصد شماره یک برای اکثر دانشجویان است. بیش از یکچهارم از پاسخدهندگان (۲۷٪) گفتهاند که کانادا گزینه ترجیحی آنها است و پس از کانادا، استرالیا و ایالات متحده در رتبههای بعدی قرار دارند. بریتانیا در رتبه چهارم است. نیوزلند و ایرلند در رتبههای بعدی قرار گرفتهاند.
بسیاری از دانشجویان در فکر انتخاب یک کشور دیگر که خارج از انتخاب اول آنها است، هستند.
آیا سیاستهای کار در حین تحصیل تغییر میکنند؟
در طی چند سال گذشته، کانادا و استرالیا سیاستهای کار در حین تحصیل را برای جبران کمبود نیروی کار تمدید کردند. تصادفی نیست که کانادا در دوره همهگیری محبوب باقی ماند و استرالیا پس از اعمال سیاست مرزی طولانیمدت بهواسطه حقوق کاری سخاوتمندانهتر در حین تحصیل در جایگاه دوم قرار گرفت.
در حال حاضر، استرالیا در نظر دارد سیاست اجازه کار ۴۰ ساعت در هر دو هفته را به ۴۸ ساعت تغییر دهد.
در اینجا کمک هزینه کار در حال تحصیل برای سایر مقاصد محبوب آمده است:
آلمان: دانشجویان غیر اتحادیه اروپا میتوانند ۱۲۰ روز کامل یا ۲۴۰ نیمروز در سال بدون کسب رضایت آژانس کار فدرال، کار کنند.
ایرلند: دانشجویان غیر اتحادیه اروپا که دارای مجوز Stamp2 هستند، میتوانند تا ۲۰ ساعت در هفته در طول ترم و تا ۴۰ ساعت در هفته در تعطیلات کار کنند.
نیوزلند: دانشجویان بینالمللی آموزش عالی میتوانند تا ۲۰ ساعت در هفته کار کنند. این دانشجویان باید در دورههای آکادمیک تماموقتی در حال تحصیل باشند که:
- طول دوره آن حداقل دو سال تحصیلی است.
- امتیاز یک مدرک نیوزیلندی در رده مهاجر ماهر را کسب کرده باشند.
یا
- طول دوره آموزشی آنها حداقل یکسال تحصیلی بوده و بخشی از طرح تبادل دانشجوی عالی تأیید شده باشد.
دانشجویان بینالمللی که برنامههای کارشناسی ارشد یا دکتری پژوهش محور را دنبال میکنند، محدودیتی در میزان کار کردن ندارند.
بسیاری از دانشجویان بینالمللی تماموقت در نیوزلند میتوانند در طول تعطیلات، تماموقت کار کنند.
انگلستان: دانشجویان بینالمللی میتوانند تا ۲۰ ساعت در هفته در طول ترم دانشگاه و تماموقت در تعطیلات کار کنند.
آمریکا: شرایط کار در آمریکا بسیار محدودتر از مقاصد دیگر است.