انسانها باعث شورتر شدن هوا، خاک و آب شیرین شده‌اند. اما ادامه این روند، زندگی ما انسانها را تهدید می‌کند و اگر ادامه پیدا کند یک «تهدید وجودی» است.
نمک در طول زمان به سطح زمین می‌آید. اما انسان با استخراج از معادن و توسعه زمین، باعث سریع‌تر شدن این چرخه طبیعی شده است. کشاورزی، ساخت‌وساز، تصفیه آب و جاده‌ها و فعالیت‌های صنعتی، شوری را بیشتر کرده و به تنوع زیستی آسیب می‌زنند.
شوری ناشی از فعالیت‌های انسانی، تقریباً ۲/۵ میلیارد هکتار خاک را در جهان تحت تأثیر قرار داده است.
با خشک شدن آب دریاچه‌ها، توده‌های گرد و غبار شور وارد جو شده، باعث ذوب شدن سریع‌تر برف می‌شوند و در شهرهایی که برای تأمین آب به برف متکی هستند، مشکل‌ساز می‌شود.
نمک با اتصال به آلاینده‌های خاک و رسوبات، «کوکتل‌های شیمیایی» تشکیل می‌دهد که در محیط گردش می‌کنند و اثرات مضری دارند.
انباشت نمک، روی عملکرد اندام‌های حیاتی یا اکوسیستم‌ها تأثیر می‌گذارد.
نمک‌‌پاشی جاده‌ای باعث غلظت قابل توجه نمک در حوزه‌های آبخیز می‌شود، کیفیت آب را از بین می‌برد و سلامتی را به خطر می‌اندازد.
و دولت آمریکا برای حل این مشکل و کم کردن تأثیرات انسانی بر چرخه طبیعی نمک و محیط زیست، در پی جایگزین‌های دیگری است.