ایالات متحده در حال حاضر در موقعیتهای شغلی حیاتی مثل پرستاری، دستیاران بهداشت خانگی، کارگران مزرعه و کامیونداران دچار کمبود نیرو شده است. دفتر ملی تحقیقات اقتصادی متوجه شده است که نرخ تولد در ایالات متحده از سال ۲۰۰۷ تقریباً ۲۰ درصد کاهش یافته و نرخ باروری برای چندین دهه کمتر از سطح جایگزین بوده است.
این بدان معناست که اگر مردم بچهدار نشوند، جمعیت ایالات متحده در نهایت شروع به کاهش خواهد کرد، درست مثل جمعیت چین. با اینحال، مشکل فقط کمشدن جمعیت نیست، بلکه افزایش جمعیت مسن است. در آینده نه چندان دور، تعداد افراد کمتری برای حمایت از تعداد زیاد بازنشستگان وجود خواهد داشت و عواقب مخربی را برای اقتصاد آمریکا رقم خواهد زد.
لانت پریچت، اقتصاددان دانشکده دولتی بلاواتنیک دانشگاه آکسفورد گفت: «این مسئله آینده است، زیرا این موضوع به اولین موضوع برای صنایع در آمریکا تبدیل خواهد شد. آنها فقط بهدنبال جذب نیروی خارجی نیستند.»
سیاستمداران راههای مختلفی را برای تشویق مردم به داشتن فرزندان بیشتر پیشنهاد کردهاند و دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا در کنفرانسی گفته بود: «ما از فرزندآوری برای یک رشد جدید حمایت خواهیم کرد».
اما حتی اگر این سیاستها اجرا شود، باید منتظر باشیم تا آن بچهها بزرگ شوند.
تعداد زیادی از جمعیتشناسان، اقتصاددانان و مدیران تجاری از ورود مهاجران بیشتر به ایالات متحده بهعنوان راهی برای پر کردن شکافها حمایت میکنند. مشاوران اقتصادی جو بایدن گفتهاند که برای تقویت اقتصاد به مهاجرت قانونی بیشتری نیاز است. در حالیکه مهاجرت از نظر سیاسی یک راه حل حساس بوده و اقتصاد ایالات متحده که بهسرعت در حال پیر شدن است، گزینههای اندکی برای حفظ بقای خود در پیش رو دارد.
نرخ باروری ایالات متحده برای اولینبار در دهه ۱۹۷۰ به زیر سطح جایگزینی کاهش یافت. (نرخ مورد نیاز برای حفظ جمعیت حدود ۲/۱ تولد در هر زن است)
پس از بازگشت مجدد در دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰، این نرخ در سال ۲۰۰۷ کاهش پیوستهای را آغاز کرد که هنوز معکوس نشده است. در حالیکه جمعیت ایالات متحده کاهش آشکاری ندارد، رشد جمعیت در سال ۲۰۲۱ به پایینترین حد بیسابقه ۰/۱۲ درصد رسید. بخشی از این ضرر را میتوان به مرگ بیش از یک میلیون آمریکایی در طول همهگیری نسبت داد، اما بحران کووید فقط شرایط قبلی روند جمعیتی را تشدید کرد.
آمریکاییها پیرتر میشوند
طبق آمار اداره سرشماری، میانگین سنی جمعیت ایالات متحده از سال ۲۰۰۰ تقریباً ۳/۵ سال افزایش یافته و در سال ۲۰۲۱ شاهد بزرگترین تغییر رو به بالا در سن جمعیت بوده که تاکنون ثبت شده است.
براساس برآوردها، این روند به این زودیها تغییر نخواهند کرد. دفتر بودجه کنگره در سال ۲۰۲۳ تخمین زده است که رشد جمعیت بین سالهای ۲۰۲۳ تا ۲۰۵۳ کُند خواهد شد و تا سال ۲۰۴۲، رشد جمعیت بهواسطه مهاجرت خواهد بود، نه تولد.
کنت جانسون، استاد جامعهشناسی و جمعیتشناس ارشد در دانشگاه نیوهمپشایر خاطرنشان کرد که وقتی به دادههای شهر به شهر نگاه میکنیم، عدم تطابق جمعیتشناختی شدیدتر میشود. تعداد مرگومیرها در سال ۲۰۲۱ در دو سوم شهرستانهای ایالات متحده از تعداد تولدها بیشتر بوده و پدیدهای را ایجاد کرده است که جمعیتشناسان آنرا “کاهش طبیعی” مینامند. او گفت که حتی قبل از همهگیری، تعداد مرگها در تقریباً نیمی از کل شهرستانهای ایالات متحده، بیش از میزان تولد بود.
جانسون گفت که یک بحث بزرگ در میان جمعیتشناسان این است که آیا مردم بچهدار شدن را بهتعویق میاندازند یا کلاً نمیخواهند بچهدار شوند. ممکن است ترکیبی از عوامل از جمله اثرات ماندگار رکود بزرگ، همراه با کاهش بدهی وامهای دانشجویی، افزایش هزینه مسکن و همهگیری، جدول زمانی بسیاری از افراد را برای بچهدار شدن به عقب براند.
بر طبق آمار، نرخ زاد و ولد در سال ۲۰۲۱ اندکی افزایش یافت که احتمالاً بهدلیل پرداختهای محرک و انعطافپذیری کار از راه دور بود.
سیاستگذاران و اقتصاددانان راههای بیشماری را برای افزایش تعداد نوزادان پیشنهاد کردهاند
جنبش پروناتالیست که استدلال میکند مردم باید بچههای بیشتری داشته باشند، در دره سیلیکون نیز نفوذ کرده است. میلیاردرهای فناوری مانند ایلان ماسک (که ۱۰ فرزند دارد) متقاعد شدهاند که برای نجات نسل بشر باید فرزندان زیادی داشته باشند و یکی از زوجهای دره سیلیکون کمپینی را آغاز کرده است تا افراد بیشتری را به بچهدار شدن تشویق کند و آشکارا در مورد استفاده آنها از فناوری تولید مثل برای انتخاب جنینها براساس آزمایشهای ژنتیکی صحبت میکنند.
اما تاکنون، سیاستهایی که برای ترغیب مردم به داشتن فرزندان بیشتر طراحی شدهاند، شکست خورده است. ژاپن علیرغم تلاش برای تشویق خانوادهها به داشتن فرزندان بیشتر چندین دهه است که با کاهش نرخ زاد و ولد دستوپنجه نرم میکند. در اوایل سال جاری، نخستوزیر فومیو کیشیدا هشدار داد که ژاپن بهدلیل کاهش جمعیت در آستانه ناتوانی در حفظ عملکردهای اجتماعی قرار دارد و افزود که باید این مشکل را حل کند.
جمعیت چین هم در حال پیر شدن و هم در حال کاهش است و پس از دههها سیاستهای محدودکننده تنظیم خانواده، این کشور در تلاش است مسیر خود را تغییر دهد. در سالهای اخیر، چین «سیاست تک فرزندی» بدنام خود را معکوس و به دلایل غیر پزشکی سقط جنین را محدود کرده است. اما جمعیت این کشور همچنان در حال کاهش است.
مهاجرت چگونه میتواند اقتصاد را تقویت کند؟
در مواجهه با کاهش قریبالوقوع جمعیت و در نتیجه کمبود نیروی کار، پاسخ روشنی وجود دارد: مهاجرت.
اجازه مهاجرت به افراد بیشتر برای دریافت اقامت آمریکا نه تنها به کاهش فوری برخی از کمبودهای نیروی کار که اقتصاد ایالات متحده را آزار میدهد کمک میکند، بلکه به جلوگیری از کاهش جمعیت این کشور در درازمدت نیز کمک خواهد کرد. از نظر تاریخی، میانگین سنی مهاجران کمتر از سن متوسط آمریکاییها است و افراد در سن کار، افراد بین ۱۸ تا ۶۴، ۷۷ درصد از جمعیت مهاجر را در سال ۲۰۲۱ در مقایسه با تنها ۵۹ درصد از جمعیت متولد ایالات متحده در همان سال تشکیل میدادند. جانسون گفت که مهاجران با زاد و ولد، باعث افزایش بیشتر جمعیت و بهرهوری ایالات متحده خواهند شد.
اگرچه نرخهای کنونی مهاجرت، بهویژه تعداد مهاجرانی که در مرز دستگیر میشوند، موضوع بحثهای ملی است، دادههای سرشماری اخیر نشان میدهد که تعداد کل مهاجرانی که وارد کشور میشوند برای جبران تلفات جمعیت کافی نیست.
مهاجران با راهاندازی کسبوکارهای جدید در واقع بیشتر از آنچه که بخواهند شغل ایجاد میکنند. به علاوه، در سراسر ایالات متحده، چندین صنعت کلیدی از جمله کشاورزی، بستهبندی گوشت، تولید و مراقبتهای بهداشتی به نیروی کار مهاجر وابسته است و اگر نرخ مهاجرت افزایش پیدا کند، کارگران میتوانند به کاهش کمبود نیروی کار در این زمینههای حیاتی کمک کنند.
سازش سیاسی؟
یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۲ نشان داد که یکسوم آمریکاییها و دو سوم جمهوریخواهان به اصول نظریه موسوم به جایگزینی بزرگ اعتقاد دارند. نظرسنجی گالوپ نیز نشان داد که تنها ۲۸ درصد از آمریکاییهای پاسخدهنده از نرخ مهاجرت فعلی راضی هستند و بیشتر خواهان کاهش مهاجرت هستند. اما حتی بدون تغییرات اساسی در کل سیستم، راهحلهای روشنی وجود دارد که میتواند به استقبال کارگران با استعداد و بسیار مورد نیاز بیشتر در آمریکا کمک کند.
اگرچه نرخهای کنونی مهاجرت، بهویژه تعداد مهاجرانی که در مرز دستگیر میشوند، موضوع بحثهای ملی است، دادههای سرشماری اخیر نشان میدهد که تعداد کل مهاجرانی که وارد کشور میشوند برای جبران تلفات جمعیت کافی نیست.
یکی از راههای ایالات متحده برای جذب مهاجر بیشتر، تمرکز بر ویزاهای موقت صنایع خاصی است که به کارگر نیاز دارند. درست مانند ژاپن که در سال ۲۰۱۹، شروع به ارائه اجازه کار به کارگران ماهر خاص در ۱۴ صنعت کلیدی کرد.
در حال حاضر دو برنامه کارگر مهمان در ایالات متحده وجود دارد: برنامه H-2A برای کارگران موقت کشاورزی و برنامه H-2B برای کارگران موقت غیر کشاورزی.
هر دو برنامه به افرادی که با کارفرمایان خاص مرتبط هستند، ویزای کار موقت میدهد.
با اینحال، برنامههای فعلی کامل نبوده و کارگرانی که ویزای H-2A و H-2B دارند، زنگ خطر را در مورد شرایط بد زندگی، سرقت دستمزد و استثمار به صدا درآوردهاند.
راه حلهای دیگر مثل برداشتن سقف تعداد گرینکارتهای مبتنی بر مهارت برای مهاجران هر کشور و ارائه ویزا به افرادی که ویزای غیرمهاجرتی دارند نیز میتواند چارهساز باشد.