کانادا برای رفع کمبود نیروی کار خود، قصد دارد در برنامه‌های مهاجرتی خود، ۱.۴۵ میلیون مهاجر را تا سال ۲۰۲۵ پذیرش کند.
به گزارش گیشنیز هدف برنامه مهاجرتی جدید، جذب ۴۶۵۰۰۰ نفر در سال ۲۰۲۳ و افزایش این تعداد به به ۵۰۰۰۰۰ نفر در سال ۲۰۲۵ است. اداره مهاجرت کانادا می‌گوید که در سال گذشته، ۴۰۵۰۰۰ مهاجر را پذیرفته است که این رقم، بیشترین تعداد پذیرش مهاجران در طی یک سال گذشته بوده است.
شان فریزر، وزیر مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا، در روز سه شنبه در یک کنفرانس خبری گفت: «دولت کانادا به افراد بیشتری نیاز دارد و به دنبال تقویت بازار کار است. تقریباً یک میلیون فرصت شغلی جدید وجود دارد.»
جاستین ترودو، نخست‌وزیر، در صفحه توییتر خود نوشت: «ما اساس کار خود را بر این امر نهادهایم و قصد داریم اهداف والاتری را در سال‌های پیش رو تعیین کنیم، زیرا مهاجرت نقش مهمی در رشد اقتصادی ما و کمک به کسب‌وکارها برای یافتن کارگران مورد نیاز ایفا می‌کند.»
صحبت‌های مقامات کانادا با گفته‌های بسیاری از مقامات ارشد دولتی در سایر کشورهای غربی در تضاد است؛ در واقع، مقامات دولتی سایر کشورهای غربی از محدودسازی مهاجرت صحبت کرده‌اند و بر این باورند که مهاجران «بار اقتصادی» به شمار می‌آیند. به عنوان مثال، در این هفته، سوئلا براورمن، وزیر کشور بریتانیا، به خاطر اینکه مهاجرانی که از دریای مانش عبور می‌کنند را «اشغالگران سواحل جنوبی» خطاب کرد، با انتقاداتی مواجه شد. براورمن به منظور جلوگیری از هجوم پناهندگانی که از مسیرهای خطرناک وارد بریتانیا می‌شوند، از طرح سابق دولت مبنی بر بازگرداندن افراد به کشور رواندا برای ثبت درخواست‌های پناهندگی خود در آن کشور حمایت کرده است؛ البته این طرح خشم افراد را برانگیخت و دولت هم در اجرای آن، به مشکل برخورد.
در ایالات متحده هم مسئله افزایش گذرگاه‌های مرزی، در ابعاد مختلفی (هم مثبت و هم منفی) مورد بررسی قرار گرفته است؛ بعضی از فرمانداران جمهوری‌خواه، جاه‌طلب و سیاسی در اعتراض به سیاست‌های دولت بایدن، مهاجران را به شهرهایی منتقل کرده‌اند که تحت رهبری دموکراتها قرار دارد.
به نظر می‌رسد در کشور کانادا که مقصدی برای مهاجران اقتصادی به شمار می‌آید، سیاست رشد این کشور، کمتر از بقیه کشورها، تفرقه‌انگیز باشد. اداره سرشماری اعلام کرده است که مهاجران ۲۳% از جمعیت امسال را تشکیل می‌دهند که در مقایسه با ۱۵۰ سال گذشته، رکورد جدیدی به شمار می‌آید.
مدت‌هاست که کانادا، رویکرد جذب مهاجران را برای جبران اثرات زاد و ولد پایین و پیری جمعیت اتخاذ کرده است و از طرفی، این امر بعضی از سیاست‌های غلبه بر اختلالات مربوط به همه‌گیری کرونا را تغییر داده است که شامل جابه‌جایی و مهاجرت می‌شود. فریزر در این مورد گفت: «کانادایی‌ها، نیاز به ادامه پیدا کردن رشد جمعیت را درک می‌کنند؛ اینکه می‌خواهیم نیازهای نیروی کار را برآورده کنیم، روند نگران‌کننده جمعیت را دوباره تنظیم کرده و خانواده‌ها را بار دیگر دور هم جمع کنیم.»
فریزر گفت که این کشور به ازای هر شهروند بازنشسته، حدود سه کارگر دارد و داشتن چنین اهدافی برای مهاجرت اقتصادی بی‌نظیر است. او در ادامه گفت: «ما در هر بخش، به کارگران بیشتری نیاز داریم؛ از کارکنان خط مقدم مراقبت‌های بهداشتی، رانندگان کامیون، سازندگان خانه گرفته تا مهندسان نرم‌افزار.»
حزب محافظه‌کار مخالف هم در حالی که از اعلامیه روز سه‌شنبه دولت انتقاد کرد، همچنان حمایت خود را از تلاش‌های انجام شده در راستای افزایش مهاجرت نشان داد.
البته، ارائه این طرح، باعث شد خبرنگاران هم سؤالاتی را مطرح کنند؛ سؤالاتی در خصوص اینکه آیا دولت به مسائل مربوط به تهیه مسکن مقرون به صرفه در بخش‌هایی از کانادا و همچنین، تبعیضها و چالش‌هایی که مهاجران پس از ورود به کشور با آنها مواجه می‌شوند، رسیدگی خواهد کرد یا خیر.
با اینکه پیش‌بینی می‌شود که در طرح جدید، تعداد پناهندگان کاهش مییابد، ولی آژانس پناهندگان سازمان ملل اعلام کرد که از اقدامات مستمر کانادا در زمینه اسکان مجدد پناهندگان استقبال می‌کند.
مورین سیلکاف، وکیل پناهنده کانادایی در این مورد نوشت که این سیاست، از بسیاری جهات منطقی به نظر می‌رسد، اما از دولت خواست تا به نابرابری‌ها و بی عدالتیهایی که پناهندگان آسیب‌پذیر به دلیل محدودیت‌ها با آن مواجه می‌شوند هم توجه کافی داشته باشند.